Idę pod wiatr

-
Bardzo często biję się z myślami czy oby droga którą idę jest dobra nie dla mnie a dla Mai mojej córki. Wiem ze nie wszystko jest jak należy, staram się to wszystko poskładać do kupy i po segregować by było na właściwym miejscu. Brakuje mi tylko kogoś kto mnie dobrze pokieruje by nie popełnić błędu. Mam wrażenie że do teraz idę pod wiatr. Ktoś zaślepia mnie swoją fałszywą dobrocią i obietnicami bez pokrycia, podcina skrzydła. Czuję głęboko w sercu że ten rok będzie przełomowy w moim życiu że dam radę,  oby wszystko poszło tak jak zakładam i oby nie znalazł się "życzliwy" który po raz kolejny rzuci mi piachem w oczy.
                                                                                              m

Popularne posty z tego bloga

Siedzi w głowie

-
Obraz
Wracam do tęsknoty, bo dzisiaj dużo myśli przychodzi mi do głowy. Mówią że w życiu nie można narzekać, dziękować za to co się ma. (hm....) pewno tak jest a i ja pewno tak żyję dziękując. Gdy dzień się kończy pojawia się też głucha cisza, wracają myśli a w nich trochę smutku bo tęsknota boli. Mówią że jak się za kimś tęskni to dopiero wtedy odkrywa się prawdziwe uczucia bo to tęsknota pomaga nam zrozumieć co tak naprawdę czujemy. m
Czytaj więcej

Doświadczenie

-
Obraz
Ostatnie doświadczenia pozwalają mi zrozumieć kim naprawdę jestem, do jakich celów dążę. Nie jest to wszystko łatwe i nie przechodzi się bez szwanku. Ale czuje się spełniona, wielu dobrych mi ludzi mogą czuć się zawiedzeni niestety ja nie mogę zrobić nic bo jest mi dobrze. Najlepiej to przyjąć i zaakceptować. Moi drodzy cieszmy się tym co mamy. Uśmiecham się do swoich myśli i do was moi drodzy przyjaciele. m
Czytaj więcej

Drobne radości dnia codziennego – dlaczego warto je doceniać? m

-
Obraz
Ostatnie tygodnie były dla mnie wyjątkowo trudne. Dwa miesiące temu pożegnałam bliską osobę, co zmusiło mnie do zatrzymania się i spojrzenia na życie z innej perspektywy. W takich chwilach człowiek zaczyna rozumieć, że to nie wielkie rzeczy, a właśnie drobne momenty nadają sens naszemu istnieniu. I wiecie co? Nie narzekam na życie. Mam wspaniałe dziecko, które każdego dnia przypomina mi, że życie potrafi być piękne, nawet w najprostszych chwilach. Czasem to ciepły uśmiech z samego rana, czasem niespodziewane „kocham Cię, mamo” w środku dnia. Te drobiazgi mają w sobie więcej mocy, niż mogłoby się wydawać. Czego uczą nas trudne chwile? Bycie przy kimś w ostatnich chwilach życia to doświadczenie, którego nie da się zapomnieć. W jednej chwili wszystko, co zwykle wydaje się ważne – problemy, pośpiech, obowiązki – przestaje mieć znaczenie. Zostaje tylko pytanie: czy dostatecznie często mówiłam „kocham” "jestem", "będę do końca" ? Czy doceniałam te chwile, któr...
Czytaj więcej